ΑΣΚΑΛΩΝΑ, ΙΣΡΑΗΛ - Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια ρωμαϊκή βασιλική 2.000 ετών στο Ισραήλ, που μπορεί να κτίστηκε από τον Ηρώδη τον Μέγα, και πρόκειται για τη μεγαλύτερη που έχει βρεθεί, μέχρι σήμερα.
Μια εικόνα για το πώς θα μοιάζει η βασιλική μετά την προγραμματισμένη αποκατάσταση (φωτ. Israel Antiquities Authority and Surnamal Turner Landscape Architecture).
«Τα γραπτά του ιστορικού Ιώσηπου Φλάβιου (37 - 100 μ.Χ.), εξελληνισμένου Εβραίου λόγιου, ιστορικού και αγιολόγου, ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ -τότε μέρος της ρωμαϊκής Ιουδαίας- από πατέρα ιερατικής καταγωγής και μητέρα βασιλικής καταγωγής, αναφέρουν την κατασκευή του Ηρώδη στην πόλη Ασκαλώνα, μια παράκτια πόλη στη νότια περιοχή του Ισραήλ στις ακτές της Μεσογείου, που περιλαμβάνει σιντριβάνια, λουτρό και κιονοστοιχικές αίθουσες», όπως ανέφεραν οι Rachel Bar-Natan, Saar Ganor και Federico Kobrin -διευθυντές ανασκαφών που συνεργάζονται με την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ.
H Δρ Rachel Bar-Natan, στην ανασκαφή της βασιλικής στο Εθνικό Πάρκο Tel Ashkelon (φωτ. Yoli Schwartz, Israel Antiquities Authority).
Το κτήριο βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Εθνικό Πάρκο Tel Ashkelon, το παλαιότερο εθνικό πάρκο του Ισραήλ και φαίνεται να ταιριάζει με την περιγραφή του Ιώσηπου. Διαθέτει μία κεντρική και δύο πλευρικές αίθουσες με σειρές από μαρμάρινες κολόνες και κιονόκρανα. Τη χρονολόγηση αυτή υποστηρίζουν νομίσματα που χρονολογούνται από την εποχή του Ηρώδη, όπως και τη θεωρία κατασκευής του.
Ανασκαφή της βασιλικής στο Εθνικό Πάρκο Tel Ashkelon (φωτ. (Yoli Schwartz/ Israel Antiquities Authority).
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η αρχική κατασκευή του 1ου αιώνα μ.Χ. ανακαινίστηκε τον 2ο ή 3ο αιώνα κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου, προσθέτοντας ένα μικρό ωδείο ή θέατρο, καθώς και τα μαρμάρινα στοιχεία. Με προέλευση της Μικρά Ασία, αυτά τα περίπου 200 αντικείμενα περιλαμβάνουν γλυπτά της Νίκης, του Τιτάνα Άτλαντα και της Αιγυπτιακής θεάς Ίσιδας, που απεικονίζεται ως Τύχη.
Αεροφωτογραφία του ωδείου (θεάτρου) που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Εθνικό Πάρκο Tel Ashkelon (Tomer Ofri/ Nature and Parks Authority).
Ο Βρετανός αρχαιολόγος John Garstang ανακάλυψε, αρχικά, τη βασιλική κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στη δεκαετία του 1920, αλλά στη συνέχεια ο τόπος επαναχρησιμοποιήθηκε. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από το 2008 έως το 2012 και πάλι το 2016. Αν και οι σύγχρονες βασιλικές είναι συνήθως εκκλησίες, αυτό δεν θα συνέβαινε στην αρχαιότητα.
Η βασιλική στο εθνικό πάρκο Tel Ashkelon (Emil Aladjem/ Israel Antiquities Authority).
Οι ρωμαϊκές βασιλικές ήταν πολιτικά κτήρια στο κέντρο της δημόσιας ζωής, που χρησιμοποιούνται για εμπόριο, δικαστικές διαδικασίες και φεστιβάλ, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων. Η αρχιτεκτονική μορφή υιοθετήθηκε αργότερα από χριστιανούς οικοδόμους.
Ο αρχαιολόγος Saar Ganor δείχνει το σύμβολο του αετού - το σύμβολο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (φωτ. Yoli Schwartz, Israel Antiquities Authority).
Αγάλματα που βρέθηκαν κατά την ανασκαφή της βασιλικής στο Εθνικό Πάρκο Tel Ashkelon (Yaniv Cohen/ Nature and Parks Authority).
Η βασιλική της Ασκαλώνας εγκαταλείφθηκε μετά από έναν καταστροφικό σεισμό, το 363 μ.Χ. Το μάρμαρο από το κτήριο επαναχρησιμοποιήθηκε αργότερα σε νέα κτήρια από τα χαλιφάτα των Αββασιδών (750–1258 μ.Χ.) και των Φατιμιδών (909–1171 μ.Χ.). Τα στοιχεία δείχνουν ότι το επιπλέον μάρμαρο αφαιρέθηκε από τον χώρο κατά την οθωμανική περίοδο και χρησιμοποιήθηκε ως λιθόστρωτο.
Η ανακατασκευή της βασιλικής από τον L. Stager (φωτ. Stager 1991, 40).
Η Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, η Αρχή Φύσης και Πάρκων του Ισραήλ, ο Δήμος Ashkelon και το Ίδρυμα Leon Levy διεξάγουν ένα έργο συντήρησης και αποκατάστασης του χώρου, σχεδιάζοντας να ανοίξει το αρχαίο κτήριο στο κοινό.
Πηγή: www.timesofisrael.com | Israel Antiquities Authority and Surnamal Turner Landscape Architecture
Αγάλματα που βρέθηκαν κατά την ανασκαφή της βασιλικής στο Εθνικό Πάρκο Tel Ashkelon (Yaniv Cohen/ Nature and Parks Authority).
Χάρτης με τη θέση της βασιλικής και του θεάτρου στον χώρο ανασκαφών στην αρχαία Ασκαλώνα (φωτ. "The Basilica, Bouleuterion, and Civic Center of Ashkelon", Ryan Boehm, Daniel M. Master, Robyn Le Blanc, American Journal of Archaeology, Volume 120, Number 2).