ΛΟΝΔΙΝΟ - Ο Geoffrey Robertson, ένας δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε ένα νέο βιβλίο του καλεί τα ευρωπαϊκά και τα αμερικανικά ιδρύματα να επιστρέψουν θησαυρούς από λαούς που είχαν υποδουλωθεί από «κατακτητές ή αποικιοκράτες». Στο νέο βιβλίο του ο Robertson, κατηγορεί το Βρετανικό Μουσείο ότι εκθέτει «συλημένη πολιτιστική κληρονομιά» και προέτρεψε να «πλύνει τα χέρια του από το αίμα και να επιστρέψει τα κλοπιμαία του Έλγιν. Οι σύμβουλοι του Βρετανικού Μουσείου», συνεχίζει ο Robertson «έχουν γίνει οι μεγαλύτεροι παραλήπτες κλεμμένων αντικειμένων στον κόσμο και η μεγάλη πλειοψηφία της λεηλασίας τους δεν είναι καν σε δημόσια προβολή». Οι απόψεις του εμφανίζονται στο βιβλίο, «Ποιος κατέχει ιστορία; Τα κλοπιμαία του Έλγιν και η υπόθεση για την επιστροφή του λεηλατημένου θησαυρού».
Έχοντας μια διακεκριμένη καριέρα ως δικηγόρος, υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαστής στα Ηνωμένα Έθνη, ο Robertson εμφανίστηκε σε πολλές διάσημες δίκες, υπερασπίζοντας τον Salman Rushdie και τον Julian Assange, ασκώντας δίωξη στον Hastings Banda και εκπροσωπώντας την Human Rights Watch στη διαδικασία κατά του στρατηγού Πινοσέτ. Στο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε, επιπλήττει το Βρετανικό Μουσείο που επιτρέπει μια «περιήγηση κλεμμένων θησαυρών», «η οποία περιλαμβάνει τα μάρμαρα του Έλγιν, τα γλυπτά της Νήσου του Πάσχα και τα μπρούντζινα γλυπτά από το Μπενίν και άλλα λεηλατημένα πολιτιστικά αγαθά»· και για τα τρία έχουν τεθεί αιτήματα επαναπατρισμού από την Ελλάδα, το Νησί του Πάσχα και τη Νιγηρία αντίστοιχα.
Ο Geoffrey Robertson.
«Ότι επιτρέπονται αυτές οι έκνομες δραστηριότητες είναι απόδειξη της ανοχής αυτού του σπουδαίου ιδρύματος, το οποίο βέβαια θα γινόταν ακόμη σπουδαιότερο εάν έπλενε τα χέρια του από το αίμα και επέστρεφε τα λάφυρα του Έλγιν», σημειώνει ο ίδιος ο συγγραφέας. Κατηγορεί επίσης το μουσείο ότι παρουσιάζει «σειρά από προσεκτικά κατασκευασμένα ψέματα και μισές αλήθειες» για το πώς τα μάρμαρα «σώζονται» ή «διασώθηκαν» ή «περισυλλέγησαν» από τον Λόρδο Έλγιν ή ότι αυτός δήθεν τα πήρε νόμιμα. Επικρίνει τα «εγκυκλοπαιδικά μουσεία», όπως το Βρετανικό Μουσείο, το Μουσείο του Λούβρο στο Παρίσι και το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, που «φυλακίζουν την πολύτιμη κληρονομιά άλλων χωρών» λεηλατημένη κατά τη διάρκεια επιθετικών πολέμων.
«Η εποχή μας», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Robertson «είναι εποχή της ταπεινοφροσύνης, κάτι που οι Βρετανοί, οι οποίοι ακόμα λαχταρούν την περίοδο που κυβερνούσαν τον κόσμο, δεν συνειδητοποιούν πολύ καλά. Το Βρετανικό Μουσείο, πριν αποδεσμεύσει οτιδήποτε από την πολιτιστική κληρονομιά άλλων λαών που κατέχει, θα μπορούσε να διοργανώσει μια έκθεση – “Τα λάφυρα της Αυτοκρατορίας”». Υποστηρίζοντας την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών με βάση τις αρχές του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Ρόμπερτσον παρατηρεί ότι ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμμανουέλ Μακρόν, «ώθησε τη συζήτηση» δηλώνοντας ότι «η αφρικανική πολιτιστική κληρονομιά δεν μπορεί πλέον να παραμένει φυλακισμένη στα ευρωπαϊκά μουσεία».
«Οι πολιτικοί ζητούν ειλικρινά συγνώμη για τα εγκλήματα των πρώην αυτοκρατοριών τους, αλλά ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτή αποδεκτή είναι να επιστρέψουν τα λάφυρα του βιασμού της Αιγύπτου, της Κίνας, της Αφρικής, της Ασίας και της Νότιας Αμερικής», σημειώνει και συνεχίζει «δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε τα ιστορικά λάθη - αλλά και δεν μπορούμε πλέον, χωρίς ντροπή, να επωφελούμαστε από αυτά».
Πηγή: archaeologynewsnetwork.blogspot.com
Επίσης διαβάστε:
Leading human rights lawyer: “British Museum is world’s largest receiver of stolen property”
Το εξώφυλλο του βιβλίου του Geoffrey Robertson.