Η ανασκαφή της Βεργίνας, πριν και μετά!

Τόμος 2, Τεύχος 3 Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2018

O ρόλος του ανασκαφέα και η συνέχεια του ανασκαφικού έργου

Στέλλα Δρούγου

Ομότιμη καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Όταν ήλθαν στο φως το 1977 τα εντυπωσιακά ευρήματα από τους τάφους της Μεγάλης Τούμπας στη Βεργίνα, προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό, ενθουσιασμό, πολλές ερμηνείες και συζητήσεις. Πολύ γρήγορα όμως άρχισαν να αναδεικνύονται τα δύσκολα ζητήματα διαχείρισης, «μεθοδολογίας» αλλά και κατανόησης ενός τέτοιου αρχαιολογικού «κεφαλαίου». Στην πολύπλευρη αυτή επιχείρηση ο ρόλος του ανασκαφέα αποδείχθηκε πρωταγωνιστικός, ενώ για τον αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο ο ρόλος αυτός υπήρξε αποφασιστικός, χωρίς να παραγνωρίζει κανείς τη σημασία της επιστημονικής παράδοσης, της παιδείας και της εποχής από την οποία προερχόταν ο ίδιος. Οι λύσεις και οι ερμηνείες, που δόθηκαν μετά το 1976, στην διάρκεια της τελευταίας αυτής φάσης της μακρόχρονης ανασκαφής της Βεργίνας, άφησαν ένα μεγάλο αποτύπωμα, που απαιτεί ακόμη και σήμερα μεγαλύτερη επεξεργασία και διερεύνηση. Είναι γνωστό ότι η αρχαιολογική ανασκαφή ως μια άμεση ερευνητική δράση, αλλά επί πλέον και ως βασική άσκηση στο πλαίσιο των σπουδών των φοιτητών και υποψηφίων αρχαιολόγων, δημιουργεί σε όλους ενθουσιασμό και προσμονές ίσως και συναισθηματικούς δεσμούς. Με το πέρασμα του χρόνου αποκαλύπτονται βεβαίως οι μεγάλες δυσκολίες που κρύβει αυτή η επιστημονική «περιπέτεια», ενώ στο τέλος είναι πολύ λίγοι εκείνοι που κατανοούν την σημασία της για την μνήμη και την εποχή του ερευνητή. Ο ανασκαφέας και οι τρόποι προσέγγισης των ζητημάτων, η εποχή τους, το φυσικό και το κοινωνικό περιβάλλον φαίνεται ότι προσδιορίζουν πολλές φορές τα χαρακτηριστικά της άμεσης και οριστικής επιστημονικής δράσης. Η ανασκαφή της Βεργίνας προσέφερε, μαζί με τα πλούσια ευρήματα, εμπειρίες και γεγονότα σημαντικά, στα οποία ο ανασκαφέας και δάσκαλος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Λέξεις ευρετηρίου: Μ. Ανδρόνικος, Κ. Ρωμαίος, Γ. Μπακαλάκης, Βεργίνα-Αιγαί, Aνάκτορο Βεργίνας, Μακεδονικός τάφος, Αρχαία Μακεδονία

Επικοινωνία με την συγγραφέα: drougou@hist.auth.gr

Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του περιοδικού Θέματα Αρχαιολογίας

Αυτό το άρθρο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Volume 2, Issue 3 September - December 2018

The excavation of Vergina, before and after!

The role of the excavator and the continuity of the excavation

Stella Drougou

Emeritus Professor of Classical Archaeology Aristotle University Thessaloniki, Greece

When the impressive finds, concealed under the Great Tumulus at Vergina, came to light in 1977, they aroused, as was expected, much enthusiasm and instigated numerous interpretations and debate, yet simultaneously, underscored a series of difficult issues concerning management, “methodology”, but also the understanding of such an archaeological asset. In this multi-faceted endeavour, the role which the excavator Manolis Andronikos played has been decisive; however, the significance of scientific tradition, education and the era to which he belonged, but also the archaeological practice and research in general should not be underestimated. The solutions and the interpretations given after 1976 during this last phase of the long-lasting excavation of Vergina have left their indelible imprint that perhaps still calls for further elaboration and investigation. It is known that archaeological excavation as a direct research activity, but also a fundamental traineeship that forms part of the study programme of students and future archaeologists inspires widespread enthusiasm and anticipation and possibly builds emotional connections. Undeniably, in the course of time the great difficulties entailed in this scientific “adventure” are revealed, whereas in the end those who perhaps understand its significance for memory and the epoch of the researcher are very few. The excavators and the ways by which issues are approached, their times, the natural and social environment frequently determine the features of the direct and definitive scientific action. The excavation at Vergina offered, alongside the rich finds, experiences and significant events in which the excavator and instructor played a leading role. (transl. D. Doumas)

Key words: M. Andronikos, K. Rhomaios, G. Bakalakis, Vergina-Aigai, The palace of Vergina, Macedonian tomb, Ancient Macedonia

Author for correspondence: drougou@hist.auth.gr

The original article is in the Library of the Themes in Archeology

Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International .

Διαβάστε το άρθρο Ανάτυπο PDF

Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του περιοδικού Θέματα Αρχαιολογίας