Στις 30 Μαρτίου 2003 έφυγε από τη ζωή ένας όντως μεγάλος, διεθνούς ακτινοβολίας ιστορικός της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης, ο Γιώργος Γαλάβαρης, ειδικότατος μελετητής των βυζαντινών και μεταβυζαντινών εικονογραφημένων χειρογράφων και των φορητών εικόνων. Είχε γεννηθεί στον Πειραιά το 1926. Έκανε σπουδές Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1947-51) και Μουσικής (πιάνου) στο Ελληνικό Ωδείο. Καθοριστικής σημασίας για τη διαμόρφωσή του στάθηκαν οι προσωπικότητες των καθηγητών του Αναστάσιου Κ. Ορλάνδου (1887-1979) και Διονύσιου Α. Ζακυθηνού (1905-1993), που σφράγισαν άλλωστε όσες και όσους της γενιάς του μαθήτευσαν κοντά τους. Καλλιτεχνική φύση, πήρε και μαθήματα ζωγραφικής από τον Δανιήλ Δανιήλ (1914-1988). Στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων του για την ιστορία της τέχνης και για τη ζωγραφική, γνώρισε τότε τον άξιο διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη Μανόλη Χατζηδάκη (1909-1998) από το βιβλίο του για τον Μυστρά και από την τεχνοκριτική του στην εφημερίδα Ελευθερία, αναπτύσσοντας, με τον καιρό...
Δημήτρης Παυλόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης
Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Διαβάστε όλο το άρθρο Ανάτυπο PDF
