Τόμος 5, Τεύχος 3 Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2021 [σ. 367 - 386]
Ο Πραξιτέλης μεταξύ αντιγράφων και πρωτοτύπων
Αρχαία αντίγραφα των έργων του Πραξιτέλους
Παναγιώτης Κωνσταντινίδης
Δρ Κλασικής Αρχαιολογίας, Μεταδιδακτορικός ερευνητής, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Συμβασιούχος Διδάσκων, Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, ΠΑΔΑ
Η μελέτη των αντιγράφων, δηλαδή των έργων που χρονολογούνται στην ύστερη περίοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, και ιδίως στην Αυτοκρατορική περίοδο, και σχετίζονται άλλοτε στενότερα και άλλοτε ευρύτερα με τα χαμένα πρωτότυπα έργα των μεγάλων Ελλήνων γλυπτών της Κλασικής εποχής, αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την ανασύσταση του έργου τους. Στην περίπτωση του Πραξιτέλους ένα πλήθος σωζόμενων αντιγράφων απηχεί, με αρκετή βεβαιότητα, τουλάχιστον τρία από τα διασημότερα έργα του, την Αφροδίτη της Κνίδου, τον Απόλλωνα Σαυροκτόνο, και τον Αναπαυόμενο Σάτυρο. Τα αντίγραφα της Ρωμαϊκής εποχής, όμως, είναι παράλληλα έργα που αντικατοπτρίζουν το ιδεολογικό και καλλιτεχνικό κλίμα της εποχής δημιουργίας τους. Ως τέτοια πολύ συχνά μεταπλάθουν τα πρότυπά τους, αλλάζοντας τον αρχικό συμβολισμό τους. Η συνεχής μετάπλαση του προτύπου της Αφροδίτης της Κνίδου από την Ρωμαϊκή εποχή και εξής αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση της απήχησης που έχαιρε διαχρονικά το έργο του Πραξιτέλους.
Λέξεις ευρετηρίου: Πραξιτέλης, αντίγραφο, μετάπλαση, συλλέκτης, Ρωμαϊκή εποχή, γλυπτική, Αφροδίτη, Απόλλων Σαυροκτόνος, Σάτυρος αναπαυόμενος
COPYRIGHT: © Θέματα Αρχαιολογίας, 2021 - ISSN 2653-9292
Επικοινωνία με τον συγγραφέα: panagiotis_konstantinidis@
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του περιοδικού Θέματα Αρχαιολογίας
Αυτό το άρθρο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Volume 5, Issue 3 September - December 2021 [pp. 367 - 386]
Praxiteles Between Copies and Originals
Ancient Copies of Praxiteles’ Works
Panagiotis Konstantindis
Dr. in Classical Archaeology, Post-doctoral Researcher, Department of History and Archaeology, NKUA, Greece
Adjunct Faculty Member, Department of Conservation of Antiquities and Works of Art, University of West Attica, Greece
The study of copies, i.e. sculptures that date to the Late Republican (1st c. BCE) and especially to the Imperial period (1st - 3rd c. CE) and are related in various ways to the lost originals of the famous Greek sculptors of the Classical period constitutes an invaluable source of information for the reconstruction of the latter’s work. In the case of Praxiteles, a number of surviving copies echo with adequate certainty at least three of his most famous works, the Aphrodite of Cnidus, the Apollo Sauroctonos, and the Resting Satyr. However, Roman copies are also reflections of the ideological and artistic climate of the time of their creation. As such they very often «reinterpret» Classical protypes by means of changing their original symbolism. The continuous reinterpretation of the Aphrodite of Cnidus during the Hellenistic and Imperial periods is a typical example of the resonance of Praxiteles’ art during antiquity.
Key words: Praxiteles, copy, collector, Hellenistic period, Roman Imperial period, sculpture, Aphrodite, Apollo Sauroctonos, Resting Satyr
COPYRIGHT: © Themes in Archaeology, 2021 - ISSN 2653-9292
Author for correspondence: panagiotis_konstantinidis@
The original article is in the Library of the Themes in Archeology
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International .
Διαβάστε το άρθρο Ανάτυπο PDF
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του περιοδικού Θέματα Αρχαιολογίας
Αυτό το άρθρο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .