ΑΘΗΝΑ - Στο πλαίσιο του Έργου «Ανάπλαση-Διαμόρφωση της Λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας στην Αθήνα», διενεργούνται σωστικές ανασκαφές οι οποίες έφεραν στο φως συγκρότημα πιθανότατα του 2ου μ.Χ. αιώνα με περίστυλη αυλή και πολλά δωμάτια, των οποίων τα δάπεδα καλύπτονται με ψηφιδωτή διακόσμηση και κινητά ευρήματα όπως επιγραφές γλυπτά, και βωμίσκο του Απόλλωνα.
Η επίστεψη των τοίχων του οικοδομήματος (φωτ. ΥΠΠΟ).
Συγκεκριμένα, στα βόρεια του Ολυμπιείου, στην περιοχή όπου είχαν ερευνηθεί από τον Στέφανο Κουμανούδη, (1888-9) τμήματα οικοδομήματος των αυτοκρατορικών χρόνων, αποκαλύφθηκε τώρα το νότιο τμήμα του ίδιου οικοδομήματος. Η επίστεψη των τοίχων αποκαλύφθηκε αμέσως κάτω από το πλακόστρωτο των πεζοδρομίων και του ασφαλτοτάπητα, ενώ οι τοίχοι όλων των χώρων επεκτείνονται σε περιοχές, όπου δεν είναι εφικτή η συνέχιση της έρευνας. Αν και δεν έχει αποκαλυφθεί παρά μόνο ένα τμήμα του, είναι σαφές ότι πρόκειται για συγκρότημα με περίστυλη αυλή και πολλά δωμάτια, σε ορισμένα εκ των οποίων τα δάπεδα καλύπτονται με ψηφιδωτή διακόσμηση με γεωμετρικά μοτίβα. Τα κινητά ευρήματα επιβεβαιώνουν τη χρονολόγηση του οικοδομήματος στον 2ο αιώνα μ.Χ., περίοδο κατά την οποία ο αυτοκράτορας Αδριανός μερίμνησε για την επέκταση της πόλης προς τα Ανατολικά.
Αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του οικοδομήματος αυτοκρατορικών χρόνων. Σε λεπτομέρεια αρχιτεκτονικό μέλος από αρχαιότερο οικοδόμημα που χρησιμοποιήθηκε για την οικοδόμηση του τοίχου σε δεύτερη οικοδομική φάση (φωτ. ΥΠΠΟ).
Το οικοδόμημα γνώρισε και δεύτερη οικοδομική φάση, κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ.. Στα κινητά ευρήματα περιλαμβάνονται τουλάχιστον 21 επιγραφές και γλυπτά (Αθηνάς, Αφροδίτης, Διονύσου Πανός, Σατύρου και χορευτριών), καθώς και βωμίσκος των μέσων του 1ου αι. μ.Χ. αφιερωμένος στον Απόλλωνα.
Θραύσμα ενεπίγραφου λίθου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως οικοδομικό υλικό σε τοίχο του οικοδομήματος των αυτοκρατορικών χρόνων (φωτ. ΥΠΠΟ).
Κατά τη ίδια έρευνα εντοπίστηκαν στον χώρο, νότια του Ζαππείου Μεγάρου, τμήματα οικοδομήματος, τα οποία πιθανώς συνδέονται με το μεγάλο ρωμαϊκό λουτρό που είχε επίσης μερικώς ερευνηθεί το 1873- 4 και το οποίο, σύμφωνα με τον Ιωάννη Τραυλό, ίσως είναι αυτό που έχει περιγράψει ο Λουκιανός, στο έργο του Ιππίας (4.4).
Πηγή: ΥΠΠΟ