Η επιγραφολόγος Ντίνα Πέππα-Δελμούζου έφυγε από τη ζωή στις 12 Μαρτίου, πλήρης ημερών. Μαθήτρια της διάσημης Margeritta Guarducci στο Πανεπιστήμιο “La Sappienza” της Ρώμης, ευτύχησε να υπηρετεί για περισσότερα από 40 χρόνια στο Επιγραφικό Μουσείο της Αθήνας, τη διεύθυνση του οποίου ανέλαβε από το 1966 έως το 1992, αφού προηγουμένως είχε αποκτήσει εμπειρία εργαζόμενη πλάι στον Μάρκελλο Μιτσό, παλαιότερο διευθυντή του Μουσείου. Εκτός των άλλων, δίδαξε ελληνική επιγραφική στους σπουδαστές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών (την περίοδο που ήταν διευθυντής ο A. Di Vita) και είχε αναλάβει την επιμέλεια μαζί με την καθ. Maria Antonietta Rizzo της έκδοσης των επιγραφών της Κω του Mario Segre (G. Pugliese Carratelli).
Με την απώλεια της Ντίνας Πέππα-Δελμούζου, μία προσωπικότητα, η οποία πλάι στον σύζυγό της Άλκη Δελμούζο (1912-1982), γιό του πρωτοπόρου μεταρρυθμιστή της ελληνικής παιδείας ΑλέξανδρουΔελμούζου, παράλληλα με την καθημερινή επαφή, τη μελέτη, τις δημοσιεύσεις και τις επανεκθέσεις του Επιγραφικού Μουσείου της Αθήνας, έζησε σημαντικές στιγμές της ιστορίας της Ελληνικής Αρχαιολογίας αλλά και της διανόησης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, χάνεται ένας ακόμη από τους πολύτιμους συνδέσμους μας με το πρόσφατο παρελθόν και τη νεώτερη ιστορία μας.
Τη λύπη του για τον θάνατο της επιγραφολόγου Ντίνας Πέππα-Δελμούζου εξέφρασε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
ΙΑΣΑ, Δεκέμβριος 1987. Δείπνο πριν από την αναχώρηση των σπουδαστών της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών με τον Διευθυντή, το προσωπικό και τους σπουδαστές. Πρώτη σειρά, από αριστερά προς τα δεξιά: Silvana Palmieri, Sandra Zuzzi, ο Διευθυντής Antonino Di Vita, η Ντίνα Πέππα-Δελμούζου, Alberto Benvenuti.
