Επιλογή Σελίδας

ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΣΤΗΝ  ΑΘΗΝΑ - Το ΟΙΑ (ΝΙΑ), σε συνεργασία με τα Βασιλικά Μουσεία Τέχνης και Ιστορίας Βρυξελλών, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, την Αρχαιολογική Ερευνητική Μονάδα του Πανεπιστημίου Κύπρου, την École française d'Athènes και το University College Roosevelt (NL), διοργανώνει, στο πλαίσιο της σειράς Διαλέξεων και του Φόρουμ συζητήσεων "TEXNH: Making, creating, and agency networks in the Ancient Mediterranean world", τη διάλεξη της Δρος Ilse Schoep, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας, KU Leuven, με θέμα: "Sealings at the intersection of different Crafts: Exploring the Significance of Sealing(s) on Minoan Crete", στις 24 Ιανουαρίου 2024 (ώρα 18:00), στο κτήριο του ΟΙΑ (Μακρή 11, Αθήνα).

Συζήτηση: Δρ Βασίλης Πετράκης, Επίκουρος Καθηγητής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί και ζωντανά. Για εγγραφή επισκεφθείτε:

https://us06web.zoom.us/meeting/register/tZMsc-GprTgrHtx-hvH03ZI8QaU1P0TJqUln


Abstract

In comparison to stone vases, gold jewelry and fine decorated pottery, sealings are but humble artefacts: tiny in size, made of a cheap, ‘down-to-earth’ material, and not very durable even when fired. From a materiality perspective, however, they form a unique combination of picture, artefact and (regularly) writing. This explains why for most of the 20th century Minoan sealings (also called nodules) formed the object of study different research traditions: an art-historical one focusing on their style and motif, an archaeological one focusing on their role as administrative documents and an epigraphic one, because of the regular occurrence of script signs. Although recent studies have gone a long way towards overcoming a deep-rooted separation of material, image and word in Aegean Bronze Age archaeology, sealings are still primarily viewed as administrative tools that were used by a central authority to monitor an economic territory. They are usually cast in an auxiliary role to the (more) literate written documents, such as tablets and perishable documents. Such interpretation, however, is reductive because it does not take into account the unique materiality of sealings, which places them at the intersection between different technologies (potting, carving, textile working and writing). The aim of my talk is to explore the significance of sealings in Minoan society not just from an administrative perspective but from this perspective of intersection by making use of archaeological, technological, cognitive and ethnographic data. Since sealings can do things that neither seal devices nor tablets can do, I will propose that their function goes well way beyond acting as auxiliary documents to a (more) literate tablet administration.


TEXNH*: Making, creating, and agency networks in the Ancient Mediterranean world

Η κατασκευή και η χειροτεχνία είναι εγγενείς στην ανθρώπινη συμπεριφορά και η αξία της ανθρώπινης ικανότητας να κατασκευάζει πράγματα είναι αδιαμφισβήτητη. Αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας συχνά μέσα από αυτό που κάνουμε / κάνουμε και μας επιτρέπει να έχουμε κάποια μορφή ελέγχου σε μια μικρή πτυχή του πολύ μεγαλύτερου κόσμου γύρω μας. Καθώς όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας γίνεται αυτοματοποιημένο και ψηφιακό, βλέπουμε ομάδες και άτομα να επιστρέφουν στη χειροτεχνία και να ασχολούνται με το πλέξιμο, την αγγειοπλαστική, την κατασκευή κοσμημάτων, την κηπουρική και πολλά άλλα ως χόμπι. Αυτό έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο και ακόμη και καταπραϋντικό στους δύσκολους καιρούς (κρίσεις, πανδημία) που διανύουμε.

Η δημιουργία και η δημιουργία είναι το κλειδί για την ανθρώπινη ύπαρξη, είναι ενσωματωμένες σε άτομα, ομάδες, κοινωνικοπολιτικούς και νομικούς θεσμούς και στην κοινωνία συνολικά. Την τελευταία δεκαετία, αυτή η πτυχή της αρχαίας ζωής, τόσο ζωτικής σημασίας για τα άτομα και τις κοινωνίες, έχει δει μια τεράστια αύξηση του ενδιαφέροντος. Οι προσεγγίσεις στη χειροτεχνία και την κατασκευή είναι ποικίλες, συμπεριλαμβανομένων ιστορικών, αρχαιολογικών, οικονομικών, τεχνικών και ανθρωπολογικών απόψεων. Παρά αυτά τα πολυάριθμα μονοπάτια έρευνας, αρκετοί από εμάς έχουμε αισθανθεί ότι συχνά εργαζόμαστε πάρα πολύ ο καθένας στη δική του (περιφερειακή και χρονολογική) θέση, ενώ θα μπορούσαμε ενεργά να μάθουμε πολύ περισσότερα από την ένωση δυνάμεων και τη μελέτη των τεχνών, των πρακτικών, των πόρων και των ανθρώπων τους μαζί.

Αυτό το νέο φόρουμ διαλέξεων και συζητήσεων - που ονομάζεται TEXNH - στοχεύει να απαντήσει σε αυτή την ανάγκη εστιάζοντας στη χειροτεχνία ως ένα σύνολο πρακτικών και διαδικασιών, περίπλοκα συνυφασμένων με τον οργανισμό που τις οδηγεί. Οι συμμετέχοντες θα εξετάσουν τους ανθρώπους και την αλληλεπίδρασή τους με τη μη ανθρώπινη παρέμβαση υλικών και ζώων μέσω της κατασκευής και θα τοποθετήσουν αυτά τα δίκτυα αλληλεπίδρασης στο πλαίσιο ευρύτερων κοινωνιών και κοινοτήτων. Μας ενδιαφέρει να παρατηρήσουμε διαφορές και ομοιότητες σε διαφορετικά πλαίσια και περιόδους και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τόσο αυτές τις διαφορές όσο και τις ομοιότητες. Για να αποφύγουμε να παραμείνουμε στη δική μας θέση, αυτό το φόρουμ όχι μόνο θα γεφυρώσει τις παραδοσιακές χρονολογικές και περιφερειακές εστίες, αλλά θα συγκεντρώσει επίσης τους πολλούς κλάδους που ερευνούν την κατασκευή και τη χειροτεχνία: αρχαιολόγοι, κλασικιστές, ιστορικοί, επιγραφείς, φιλόσοφοι, εθνογράφοι, ανθρωπολόγοι και οι ίδιοι οι τεχνίτες. Προκειμένου να περιοριστούμε σε ένα διαχειρίσιμο σύνολο, θα επικεντρωθούμε, γεωγραφικά, στην ευρύτερη Μεσόγειο, τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή, και, χρονολογικά, στην περίοδο μεταξύ της Εποχής του Χαλκού και της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Κάθε χρόνο στοχεύουμε να διερευνήσουμε ένα συγκεκριμένο θέμα από διάφορες πειθαρχικές οπτικές γωνίες, προκειμένου να ανοίξουμε τις δικές μας ίσως μάλλον σταθερές ιδέες για το πώς πρέπει να μοιάζει η χειροτεχνία. Εστιάζοντας σε συγκεκριμένα θέματα και όχι σε συγκεκριμένες τέχνες ή μεμονωμένα υλικά, στοχεύουμε να διασταυρώσουμε την έρευνά μας και να σκεφτούμε πολύ πέρα από μια ενιαία τέχνη, καθώς η χειροτεχνία και οι πρακτικές κατασκευής δεν ήταν αυτόνομες ούτε γίνονταν μεμονωμένα. Όπως αρμόζει στους στόχους του φόρουμ, το θέμα της πρώτης σειράς συναντήσεων θα είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ τεχνών.

  • Το λογότυπό TEXNH είναι εμπνευσμένο από: (Τ) πινέλα, (Ε) μετρονόμο μουσικής, (Χ) μηχανισμό των Αντικυθήρων, (N) εργασίες βελόνας και (H) βίδα πάγκου ξυλουργού

Ilse Schoep
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
KU Leuven, Βέλγιο